รูปถ่ายซีเปียครูบาเจ้าศรีวิชัย วัดจามเทวี จ.ลำพูน ปี พ.ศ.2479 ในคราวมาสร้างวัดจามเทวี ขนาด 3.5*5.5 นิ้วไม่รวมการด์ กรอบ การ์ดติดรูปมาแต่เดิม กระจกแบบแก้วเป่า เดิมๆเป็นหนึ่งในรูปที่หาฟิล์มแรกต้นฉบับได้ยากมากรูปหนึ่ง 

          วัดจามเทวีเป็นวัดที่ร้างมาระยะหนึ่ง เจ้านาย ข้าราชการและชาวลำพูนไปนิมนต์ให้ ครูบาเจ้าศรีวิชัย มาช่วยสร้างและบูรณะฟื้นฟูจากสภาพวัดร้าง โดยปี พ.ศ. 2479 ท่านได้ร่วมกับศรัทธา สาธุชน แผ้วถางสถานที่รกร้างลงมือก่อสร้างพระวิหาร เมื่อครูบาเจ้าศรีวิชัยได้เริ่มต้น ทำนุบำรุงวัดจามเทวี ก็มี ศรัทธาทั่วสารทิศมาร่วมแรงบุญหนุนสร้าง จนการบูรณะลุล่วงแล้วเสร็จราวๆปีพ.ศ.2480 ก็มีการฉลองสมโภช ปอยหลวงยิ่งใหญ่ ถึง 15 วัน 15 คืน "เป็นวัดสุดท้าย ที่ครูบาเจ้าศรีวิชัยได้บูรณะ" 

          รูปถ่ายAct.นี้มีความสำคัญมากอีกภาพหนึ่งเป็นรูปต้นฉบับในงานประชุมเพลิง พิธีพระราชาทานเพลิงศพครูบาเจ้าศรีวิชัย หรือ เรียกว่ารูปหน้าไฟ ที่นำไปขยายตั้งอยู่หน้าโกศครูบาเจ้าศรีวิชัย ที่วัดจามเทวี จ.ลำพูน ใน ปี พ.ศ.2489 ซึ่งในปีนี้เองก็มี หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด มากราบเคารพศพครูบาเจ้าศรีวิชัย ตามที่หลวงตาได้เล่าให้ศิษยานุศิษย์ได้ฟัง และ ได้ถ่ายทอดคำพูดที่หลวงปู่มั่นท่านชื่นชม และได้เล่าให้หลวงตาฟังว่า ครูบาเจ้าศรีวิชัยท่านเป็นพระที่มีกฤษฎานุภาพมากวาสนากว้างขวางมาก หลวงตาบอกว่าไม่มีใครทำได้แบบท่าน เช่น สร้างทางขึ้นดอยสุเทพ ใช้เวลาเพียง 6 เดือน มีแต่จอบแต่เสียม หายาก